Ekstrakt z owocu dzikiej róży

Ekstakt z dzikiej róży, w tym witamina C

Dzika róża to roślina znana ludzkości od wieków. W starożytności przyrządzano z jej owoców budynie, nalewki, a nawet afrodyzjaki. Kwiaty dzikiej róży były używane do wyrabiania lekarstw. Obecnie jest głównie znana jako źródło witaminy C i wykorzystywana podczas przeziębień lub wzmacniania odporności w okresie jesienno-zimowym. Sporządza się z niej herbaty, napary oraz stosuje w suplementach diety.

Czy dzika róża pomoże nam jedynie w jesiennym katarze? Dowiedzmy się.

Kilka słów o dzikiej róży

Dzika róża (Rosa canina L.) jest kolczastym krzewem rosnącym najpowszechniej na terenach zachodniej Azji i Europy. W medycynie tradycyjnej wyciągi z dzikiej róży były stosowane jako środek przyspieszający gojenie się ran (1).

Ekstrakt z owoców dzikiej róży (2), (3):

  • poprawia wygląd i zdrowie skóry
  • jest silnym przeciwutleniaczem
  • wpływa na optymalizację procesów przeciwstarzeniowych skóry
  • wspiera zdrowie układu oddechowego
  • pomaga w utrzymaniu zdrowia układu sercowo-naczyniowego

Jakie substancje bioaktywne znajdziemy w ekstrakcie z owoców dzikiej róży?

Owoce dzikiej róży to istne bogactwo witamin, składników mineralnych i substancji bioaktywnych. Ilość zidentyfikowanych związków pozwala na wykorzystanie wyciągów z owoców dzikiej róży w profilaktyce zdrowia.

W owocach dzikiej róży występują:

  • witaminy B1, B2, PP, A, E i K (4)
  • karotenoidy: α-, β-, γ-karoteny, zeaksantyna, likopen, policislikopen A i B, rubiksantyna, taraksantyna, zantaksantyna i luteina (4)
  • związki polifenolowe: garbniki (około 2%), flawonoidy i antocyjany; m.in. kwercetyna, izokwercytryna, astragalina, rutyna (5)
  • olejek eteryczny (0,03%) (5)
  • sole mineralne (wapń, magnez, potas, krzem, żelazo) i foliany (4)

W największej ilości w owocach dzikiej róży znajduje się witamina C, której zawartość w zależności od surowca wynosi od 0,5 do 2%. (4)

Dzienne zapotrzebowanie na witaminę C

Każdego dnia w naszej diecie powinno znaleźć się kilka źródeł witaminy C, aby zapewnić sobie jej optymalną podaż. I choć nie są one powszechne, to korzystniej będzie nie ryzykować i nie zapominać o nakładaniu na talerze owoców i warzyw. Dzienne zapotrzebowanie organizmu na witaminę C różni się w zależności od płci. Mężczyźni potrzebują 90 mg / dobę, natomiast kobiety odrobinę mniej- 75 mg/ dobę. Zapotrzebowanie na tę witaminę, podobnie jak na większość pozostałych rośnie w ciąży oraz podczas okresu laktacji. Wtedy też należy dostarczać sobie odpowiednio 85 i 120 mg witaminy C na dobę. Normy na spożycie witaminy C zostały opracowane na poziomie zalecanego spożycia (Recommended Dietary Allowances, RDA) (6).

Ciekawostka

Witamina C jest jedną z najbardziej niestabilnych witamin. Jest bardzo wrażliwa na działanie światła, tlenu, wysokiej temperatury, a nawet jonów niektórych metali, m.in. żelaza i miedzi. Oznacza, to, że przygotowując przetwory lub potrawy z produktów będących źródłem witaminy C, większość zostaje utracona. Dlatego też konfitury z czarnych porzeczek lub truskawek czy leczo z dużą ilością papryki nie będą już tak bogate w witaminę C, jak owoce i warzywa spożyte przez nas na surowo. W sytuacjach, gdy jemy zbyt mało warzyw i owoców w formie surowej, pomocne może być suplementowanie ekstraktu z owoców dzikiej róży.

Poparte nauką

Istnieje szereg badań naukowych dla dzikiej róży, oto niektóre z nich:

Obecnie istnieje 1 872 wyników badań, wskazujących na działanie dzikiej róży (baza PubMed).
21
przeanalizowanych badań
17
wskazywało istotny statystycznie pozytywny wpływ na organizm

Poznaj produkty zawierające ten składnik:

Informacje opublikowane w celu informacyjnym i nie mogą być traktowane jako indywidualne porady lecznicze. Zalecamy, aby przed rozpoczęciem jakiejkolwiek kuracji skonsultować się z lekarzem lub terapeutą. Wydawca nie ma intencji wchodzenia ze swoimi Czytelnikami w relację lekarz – pacjent. Wydawca nie odpowiada za niezawodność, skuteczność ani za poprawne korzystanie z informacji zawartych na stronie, ani za problemy zdrowotne, które mogą wystąpić na skutek omawianych terapii.
Przypisy
1.

Mohebitabar S, Shirazi M, Bioos S, Rahimi R, Malekshahi F, Nejatbakhsh F. Therapeutic efficacy of rose oil: A comprehensive review of clinical evidence. Avicenna J Phytomed. 2017;7(3):206-213.

2.

Cohen M.: Roseghip – an evidence based herbal medicine for inflammation and arthritis. Aust. Fam. Physician 2012, 41: 495–498

3.

Barros L., Carvalho A.M., Morais J.S., Ferreira I.C.F.R.: Strawberry-tree, blackthorn and rose fruits: Detailed characterization in nutrients and phytochemicals with antioxidant properties. Food Chem. 2010, 120: 247–254.

4.

Özcan M.: Nutrient composition of Rose (Rosa canina L.) seed and oils. J. Med. Food 2002, 5: 137–140

5.

Kumarasamy Y., Cox P.J., Jasparas M., Rashid M.A., Sarker S.D.: Flavonoid glycosides from the seed of Rosa canina. Pharm. Biol. 2003, 41: 237–242

6.

Jarosz, Mirosław, et al. Normy żywienia dla populacji Polski i ich zastosowanie. Narodowy Instytut Zdrowia Publicznego-Państwowy Zakład Higieny, 2020.v