Jod (jodek potasu)

Jod (jodek potasu)

Żyjemy w czasach żywności przetworzonej, przez co powinniśmy kontrolować poziom mikro- i makroelementów we krwi, aby w odpowiednim momencie zmienić dietę lub wesprzeć się odpowiednią suplementacją. Jod to pierwiastek, który jest szczególnie ważny dla zdrowia naszej tarczycy, nie zapominajmy o jego kluczowej roli dla prawidłowego funkcjonowania układu hormonalnego.

Za jakie procesy odpowiada jod?

Charakterystyka ogólna

Jod jest bioaktywnym składnikiem diety i pierwiastkiem potrzebnym do wyprodukowania hormonów tarczycy: tyroksyny (T4) i trójjodotyroniny (T3), która jest jej aktywną formą. (1) Odpowiadają one za prawidłowy rozwój i pracę mózgu, całego układu nerwowego, nerek i wszystkich mięśni. Procesy obejmujące syntezę białka, enzymów, dojrzewania komórek, jak również metabolizm kwasów nukleinowych i witamin są regulowane przez hormony tarczycy. (2) Jod jest niezbędny do prawidłowego przebiegu ciąży i rozwoju płodu. Jod nie jest magazynowany w ludzkim organizmie, stąd konieczność codziennego dostarczania go z dietą w odpowiednich ilościach. (3)

Jod:

  • pomaga w prawidłowej produkcji hormonów tarczycy i w prawidłowym funkcjonowaniu tarczycy
  • pomaga w utrzymaniu prawidłowych funkcji poznawczych
  • przyczynia się do utrzymania prawidłowego metabolizmu energetycznego
  • pomaga zachować zdrową skórę

W jakich produktach znajdziemy najwięcej jodu?

Jod w największych ilościach występuje w produktach pochodzenia morskiego, następnie warto sięgnąć po mleko i przetwory mleczne oraz jaja (4), a także:

  • dorsz: 110 µg/100g produktu
  • mintaj: 103 µg/100g produktu
  • łosoś: 44 µg/100g produktu
  • makrela wędzona: 40 µg/100g produktu
  • świeża flądra: 20 µg/100g produktu
  • całe jajo kurze: 9,5 µg/100g produktu
  • ser żółty tłusty: ok. 30- 40 µg/100g produktu
  • otręby pszenne: 31 µg/100g produktu
  • brokuły: 15 µg/100g produktu
  • orzechy laskowe: 17 µg/100g produktu

Dzienne zapotrzebowanie na jod

Zapotrzebowanie na ten pierwiastek zostało opracowane przez IŻŻ na poziomie zalecanego spożycia. Jest ono jednakowe dla kobiet i mężczyzn i wynosi 150 µg/dobę. W okresie ciąży wzrasta ze względu na konieczność pokrycia zapotrzebowania płodu na ten pierwiastek i wynosi 220 µg/dobę. Podczas laktacji kobiety tracą jod wraz z mlekiem, stąd zapotrzebowanie jest prawie dwukrotnie wyższe niż u kobiet niebędących w okresie laktacji i wynosi 290 µg/dobę. (5)

Ciekawostka

Około 90% jodu wchłania się w naszym przewodzie pokarmowym z pożywienia jakie sobie dostarczamy. Tarczyca natomiast wychwytuje około 30% całkowitej ilości spożytego jodu. Przyswajanie jodu może zostać utrudnione przez pewne składniki obecne w żywności, są to:

- siarkocyjanki, rodanki oraz glikozydy zawierające grupy cyjanowe (występujące głównie w kapuście, kalafiorze i orzeszkach ziemnych)

- mąka sojowa

- występujące w żywności i wodzie azotany, fluorki, wapń, magnez i żelazo

- polifenole pochodzące z owoców i warzyw

Poparte nauką

Istnieje szereg badań naukowych dla jodu, oto niektóre z nich:

W bazie danych obejmujących artykuły z dziedziny medycyny i nauk biologicznych PubMed istnieją obecnie 5 694 badania wykazujące działanie jodu u kobiet w przebiegu ciąży.
15
przeanalizowanych badań
13
wskazywało istotny statystycznie pozytywny wpływ na organizm

Poznaj produkty zawierające ten składnik:

Informacje opublikowane w celu informacyjnym i nie mogą być traktowane jako indywidualne porady lecznicze. Zalecamy, aby przed rozpoczęciem jakiejkolwiek kuracji skonsultować się z lekarzem lub terapeutą. Wydawca nie ma intencji wchodzenia ze swoimi Czytelnikami w relację lekarz – pacjent. Wydawca nie odpowiada za niezawodność, skuteczność ani za poprawne korzystanie z informacji zawartych na stronie, ani za problemy zdrowotne, które mogą wystąpić na skutek omawianych terapii.
Przypisy
1.

Erdman J.W. Jr., MacDonald I.A., Zeisel S.H., Present knowledge in nutrition, John Wiley & Sons, 2012.

2.

Institute of Medicine (US), Dietary Reference Intakes for Vitamin A, Vitamin K, Arsenic, Boron, Chromium, Copper, Iodine, Iron, Manganese, Molybdenum, Nickel, Silicon, Vanadium, and Zinc, National Academy Press, Washington D.C., 2001.

3.

EFSA Panel on Dietetic Products, Nutrition and Allergies (NDA), Scientific opinion on Dietary Reference Values for iodine, EFSA Journal, 2014, 12, 5, 3660.

4.

Kunachowicz H., Nadolna I., Przygoda B., Iwanow K., Tabele składu i wartości odżywczej żywności, Wyd. 2, PZWL Wydawnictwo Lekarskie, Warszawa, 2017.

5.

Jarosz, M., Ewy Rychlik, and J. Charzewska. "Normy żywienia dla populacji Polski i ich zastosowanie." IŻŻ, Warszawa (2020).